Asanatlar "şiirden sinemaya…" 
İSMAİL OKUTAN
Savaşın Ortasında Çıldırıyor Şehirler
Bir ülke savaşın ortasında çıldırıyor
Bir şehir vurulmuş yüreğinden
Uzanmış kanların ortasında yatıyor
Azgın nehir gibi akıyor damarlardan kanlar
Kan yerinde durmuyor, akıyor şehrin kanallarından
Kalpler karartılmış, gözler körelmiş
Bütün şehirler aptallaşmış, ölüm için sırada
Bir ülke ki ışıksız, karanlık, hissiz
Bir ülke ki sahipsiz
Şehirleri çölde kaybolmuş
İnsanları hiç uyumamış
Kalmışlar kan rengi bir rüyada
Burnu kanamış ülke, yüreği burkutulmuş şehir
Karanlığa yumruk sallardı
Durmadan zamana umut salardı
Şehir yatıyor kanların içinde
Savaşın ortasında çıldırıyor ülkeler
Asıyor yüreğini kandillere
Göklere asıyor kendini
Yüreğini kanatıyor
Aşıyor bendini
Kervanlarını basmış çağdaş haramiler
Yolunu çevirmiş kravatlı çeteler
Bu hengâmede bulvarları doldurur kertenkeleler
Bir gün gelir, öper beni annem
Bir gün gelir Selahattin olurum
Bir gün Fatih olurum
Alırım ülkelerimi haramilerin elinden
Şehirlerimi kanların içinden
Çıplak ayakla yürür zalim imparator
Döşediği bombalar patlar kalbinde
Pompalı tüfeklerle dağıtırsın kahır dolu günleri
Çiçekler patlar o zaman direnişin kalbinde
Çektiğin acılar destanlaşır o zaman
O zaman sevdaya gider aklın
Şehir şehir yayılır ülkemin kalbinde
Her şehri bir sevda olan ülkemin kalbinde
Baharlar patlak verir hazan mevsiminde
