Asanatlar "şiirden sinemaya…" 
İSMAİL OKUTAN
Şehadet Kanatlarında Bir Kelebek
Elemle yürüdüm kahır karası bir geceye
Şehvete ayarlı duyguları eleyerek
Yürüdüm kelebek hafifliğinde uçarak
Çıplak ayaklarımla kırık camlara basarak
Kanımı yutup susuzluğunu gideriyor toprak
Ayak izlerimi silip kaybediyor rüzgâr
Gözü dönmüş ihanet süvarileri çevirmiş etrafımı
Çıkış olmasa da bu kalleş girdaptan
Şehadet kanatlarıyla uçuyor günlüm ufuklardan
İncinmiş aşka doğru yürüdüm
Yürüdüm aşkla gecenin içinden
Günlümün derinliklerinde bir ufuk var
Ufukta beni bekleyen gül kokusu ey yar
Şehadet güllerinden geliyordu cennet kokusu
Beni çekiyordu çölün içinden şehadet cennete doğru
Şehadet kanatlarında uçacaktım cennete doğru dedemin yanına
Şimdi girecekti ihanet yine mazlumların kanına
Babamı, annemi, dedemi, kardeşlerimi özledim
Baktım bu süvarilerin gözlerinde ihaneti gözledim
Şahadet kanatlarında gül ve aşk
Gül kokusunu gönderiyor, aşk beni çağırıyordu beni
Gözümün gördüklerinde ihanet
Gönlümün gördüklerinde ise aşk vardı
Bir taraftan yükseliyor çığlık ve kahkaha
Bir tarafta uzanıyor ihanet dolu vaha
Gözyaşlarının suladığı kumlarda yeşeriyordu ova
Gökte kuşlar ağıt yakıyordu
Dağlar ağlıyor, bulutlar gözyaşı döküyor üstüme
Ağla diyordu bana, ağla, aşk olsun diyordu
Kum taneleri kadar sızı doluyordu yüreğime
İçimde biriken okyanus kaç kere dolup boşaldı, kaç kere
Kaç kere boşalttı üstüme bulutlar hüznünü
Nereye akacağını bilmeyen bir sızıntı vardı gönlümde
Gök toz duman, çöl kasvetli, dağlar ağlamcıl duruyor
Uyuyan bebek gibi hafifçe nefes alıyor ırmak
Çölü kaplamış yürek yangınları,
Kumlar kızgın, çöl hırçındı
Kerbela aşk çölü, ruhumu istiyor benden
Ölümden fısıltılar geliyor kulaklarıma
Direndikçe babam çağırıyor beni yanına
Derin kasvet ve karanlık içinde sessizlik
Düşman bakışları delik deşik etti yüreğimi
Oklar saplanmadan, kılıçlar biçmeden önce bedenimi
İçimde yelelerini savuruyor şimdi ölüm
Benim kefenim beyaz değil kara topraktır kefenim
Eş ve arkadaşsın sen bana ey ölüm
Durma, haydi aşka ulaştır beni
Durma, haydi şehadet aşkına götür beni
Şehadet kanatlarında bir kelebek gibiyim ben şimdi
İçime gömdüm hıçkırıklarımı
Ölümü gömdüm Kerbela toprağına
Rüzgâr çığlıklarımı sağa sola, dağa taşa vuruyordu
Güller kan içinde açacaktı artık bu topraklarda
Kelebek kanatlarında bir şehadet uçtu bana doğru
Alıp kanatlarına beni dosta doğru uçurdu
