Vaktin Rahmine Düşerken

MEHMET BAŞ
Vaktin Rahmine Düşerken
 
Zamanın kaburgalarında
Bir düştüm sadece
Kimse bu rüyanın dışında değildi
Ağlayan bir çiçek gördüm çölde
 
Dünya doğuma hazırlanan bir kadın gibi
Karnında kıyameti taşıyor
Vaktin rahmine düşerken
Ölüm meleği kapımda bekliyor
 
Bilmiyorum nasıl anlatılır bu sevda
Sesini giyindim resmini büründüm
İntiharlar birikti sol göğsümde
Ölmek gibi kararsızdı yaşamak
 
Rüyalar denizi kan kustu
Susadım çeşmelerin başında
Günler yine akıyordu
Fakat ben yoktum
 
Kirası gecikmiş bir ev gibi kalbim
Düşen yaprakların sızısı içimde
Yüzümde utanmanın tülden peçesi
Kalbinde baharı taşıyan güllerle
 
Zaman bu öyle ya da böyle geçer
Kader bu filmin senaryosudur
Çölleri düşlerim çatlayan toprakta
Umudum bir trende biletsiz yolcudur
 
 

BIR YORUM YAZIN

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir