Münâcât

HARUN KAYA
Münâcât
 
Ey nefes alamayanların segâhı
Kemanı kırılanların, düzeni bozulanların makâmı
Girdapta kalanların, kıyıya vuranların salâhı
Mânâ çıkaranların, şerh umanların şafağı
Köz taşıyanların, ırmak arayanların recası
Ey nihâyetsiz nihâvendlerin kararı
Nazarsız yangınların, rûyetsiz rüyaların tanığı
Ey harmanına ateş bırakılanların gözyaşı
Çatısı uçanların, çadırı yırtılanların duldası
Ey hâllerine hükümler isteyenlerin sultanı
Ey varlığından soyunanların esvâbı
Ârafların, gurbetlerin, kurbetlerin kavâmı
Avuçlarına sığınanların, haber soranların cevabı
Koşmak isteyenlerin, derdest edilenlerin duası
Şehirde ölenlerin, şehirden geçenlerin sahrası
Ey bin belâ derdi ile şikâyet edenlerin sayhası
Ey mavili firak şiirinde cem olanların, ah çekenlerin feryâdı
Ey geçemeyenlerin, put kesilenlerin sevdâsı
Tâlim edemeyenlerin, ezberleyenlerin encâmı
Ey mevtini refref belleyenlerin sılası
Kuyuların, koyakların, ırakların inşirahı
Duvarların, kapıların, kursakların arkası
Ey harflerin, seslerin, renklerin kıvamı
Ey heplerin, hiçlerin, inleyişlerin felahı
Ey suretlerin, sîretlerin, yönelişlerin rabb'i âlâsı
Alazlı ovalarına salamadığım bin avazım var
Sükûtumu özümden kabûl buyur…
 
 

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir