Asanatlar "şiirden sinemaya…" 
HARUN KAYA
Fecir Öncesi V / Çoktan Kabullendim Seni
Bu şiir dedikleri sende doğuyor
Sende ölüyor şairler
Önce sen giriyorsun tabuta
Bilinmeyeni çok olan bu hayatta
Kimse bilmiyor seni…
İşte omuzlardasın
Omuzlarında insanlar hep seni taşırlar
Kimse bilmiyor seni…
Ölülerden önce mezarda
Bekleyen ölüleri kuytuda
Hep sen oldun, kimse bilmiyor seni…
Gör ki nice gecelerde kâbuslarımdan
Yine sana, yine sana sevdiğim
Yeniden sana ürperiyorum
Ey fecir öncesi her gece
Bin bir benlerimle dertleşen
Ey parçalı yanlarımdan kanatlanan
Ey ahzen ürpertisi, ey kılıfı kalbimin
Veladetin, kerametin, inzallerin hiç bitmesin
Bana yaralı yanlarımı sevmeyi sen öğrettin
Çoktan kabullendim seni
Velûd bir yâr gibi alıp götüren
Sonra çekip getiren ötelerden
Hep sen oldun bitmesin inzallerin
Şimdi her gece, her gece sevdiğim
Her gece hiç durmadan
Bir avuç tebessüm çal, çal hayattan
Bak yine sana, yine sana sevdiğim
Yeniden sana çiçekleniyorum
Yine sarkıyor fecre gecem
Tetir gözlerinden alıyorum ışığımı
Her gece uzuyorum her gece nihavent
Kalan ne varsa gecede senden uzuyor
Büyüyor ellerimde kelimeler
Kucağımda gebe kalıyor gece…
Çaresiz her gece
Her gece sevdiğim her gece
Kerîm seherlere yeniden
Yarı karîb kalbimle her gece
Perdelenmiş gurbetlere yeniden
Bu dayanılmaz hasretlere yeniden
Yeniden sevdiğim yeniden
Çıkar gibi sefere, çıkar gibi Kâbe'den
Yine sana, yine sana sevdiğim
Yeniden sana yürekleniyorum…
