Asanatlar "şiirden sinemaya…" 
MEHMET BAŞ
Köpekler Günü
Köpekler günü kara köpekler günü
Dişleri beyaz tüyleri siyaha boyanmış kara köpekler günü
Sert ve bakımlı tırnaklarını yemeyi adet edinmiş
Sonrasında bir iblisle aynı sofraya diz çökmüş
Bir musalla gibi mermerden, belki de ölü taklidi yapıyor
Çok uzun yıllar önce arabistan çöllerinde bir deveymiş
Kuyruğunu bir yılan gibi oynatmayı orda öğrenmiş
Gözüne sürme diye akşamları kömür çekermiş
O her şeyi ama her şeyi kendine yontan bir kesermiş
Biliyorum günü gelince karıncalar yiyecek gözünü
Sonra burnu düşecek kireçli bir toprağa
Eskimiş ceketler örtecekler üstüne
Belki de bir kalp sektesi kalmayacak hiç sabaha
Bekâr ve ıslak yastıklar toplamış başına
Gökkuşağı renginde düşüncelerle boğulmuş
Kara bir çuvalın içinde yavaşça dans ederken
Kıllarını yatırmış esmer bandajların üstüne
İstese her gün yumurtlayabilir ama
O bir tavuk değil sadece siyah bir köpek
Avcıların önünde bak nasıl da salya saçıyor öylece
Kanında zehirli yılanların kinden kırmızısı
Bulutlar siyah değil yağmur hiç değil
Takvimsiz kapıların önünde eski rüyalar galaksisi
Alt tarafında uzanan bir kılıç kesiği yara
Boynuna yapışan bir bakır madalyonun kalın zincirinde
O çamurdan yaratılmadı direk olarak çamur
Her şehrin kanalizasyonu ona dökülüyor
Rüyasında bir tavşana dönüşüp dursa da
Vicdan bir hırka gibi gövdesinde sökülüyor
