Asanatlar "şiirden sinemaya…" 
İSMAİL OKUTAN
Şehrin İçinden Geçer Kırmızı Saçlı Bir Nehir
Kahırdan bir ırmak bölüyor şehri
Kederden bir ırmak şerha şerha kalbimi
Ondandır kanaması kalbimin ondandır
Ondandır ağlayıp sızlaması evlerin
Ondandır kanla dolması sokak ve caddelerin
Organize bir suçludur bu şehir
Kan kırmızısı akıyor içinde nehir
Dosyası kabarık, sicili bozuk
Dertleri uzun, aklı kısa bu şehrin
Ondandır kanatlarının kabarması
Ve dahi organlarının ortalığa saçılması.
Kırlangıçlar konar saçaklarına
Gök dolusu hüzün birikir kalbinde
Baykuşlar öper kirlenmiş eteklerini
Baharlara yer kalmaz kış dolu sokaklarında
Buharlanıp uçar sevgi nefret dolu damarlarında
Kana boyanmış toprağı
Barut kokusu karışmış havasına
Savaş sirenleri çalarken semalarında.
Bir de bakarsın ki o vakit
Yıldızlar dökülür gözünden
Bir şiir kalır bana benden
Birbirine kenetlenmiş kederler çöker içime
Tarumar eder masum beldeleri
Sıkılıp kaçar anlam atmosferden sızarak
Benden alır antik tütsülerini bedesten
Güvercinler titrer yüreğimin üzerine
Umut tükenirken umarsız dünyada
Umudum dolar hayallerin içine
Bir an çiçekleri göremezsem
Kara kış oldu sanırım baharı
Eşkıyalar bastı sanırım hayatı
Karanlık bastı sanırım bütün gündüzleri
Gece kurtulur karabasanlardan
Dağlara kaçar hep aşka vurgun bakışlarım
Ben hep çağlayanlara ve yıldızlara vurgunum
Zaman sıkışıp kalır, bir çağ bir lahza olur
Hasret yitip gider bir anda
Bir bakış bir kurşun olur saplanır bağrıma
Köhnemiş çağın sesi kısılır duyulmaz şehir
Gezgin bir dünya koşar içimde
İnler suskun ve susamış şehir
Şehri sular asi ve taşkın bir nehir
Mahcup bir hayat tutunur içime
İçimden taşan sevgiden içer bir tavşan
Kısır bir kısrak kükrer bir küheylan gibi.
Haylaz bir rüzgârla savrulur hayat
Çiçeklerde debelenir dolunayın şavkı
Ben aşkın Ferhat forumundayım
Gürleyik bir sevdanın yolundayım
Yeşil bahçeleri geçip içime konar kahverengi serçeler
Şehrin içinden geçer kırmızı ve uzun saçlı bir nehir.
