Asanatlar "şiirden sinemaya…" 
İSMAİL OKUTAN
Bizi Sevdaya Yaklaştıran Şehrayin
Geçmiş zamanların saadet çağına ayarlı yüreklerimizde
Peygamber tandanslı duygularla
Ve fakat ayaklarımızda prangalarla
Düşüncelerimizde kelepçelerle
Yürürüz dört başı mamur bir dünyaya
Yolumuzu çeviren sinsi bir savaşa savaş açarak
Yürürüz içimizi ürperten korkudan
Kalbimizi besleyip büyüten devrimlere
Bir sara nöbeti gibi tutuluruz ansızın devrim nöbetine
İşte o vakit akın dönüşü atlar gibi
Yorgun düşeriz, alnımızda sabır tomurcukları
Küheylanlara binip süreriz atımızı
Dik yokuşlardan derin vadilere
Ve düşlerimizde binip uçurtmalara
Yel değirmenlerine savaş açıp
Koşarız devrim koşusuyla uçurumlara
Ey bizi sevdaya yaklaştıran şehrayin
Nedendir acıdan başka bir şey vermez bana bu hayat
Gün olur, çoban sevgisine uğramış kır çiçeklerine döneriz
Gün olur akın dönüşü atlar gibi yorgun düşeriz
Ve fakat Kızılca bir kıyamet kopar başımızın üstünde
Alnımızın çatında yay gibi gerilmiş ülkeler saklarız
Bu aşkın aforizması Ferhat’ın aşkı gibi
Uzun uzadıya gider önümüzde
Yüreğimin kıvrımlarında
Ve sokakların dehlizlerinde ararız aşk iksirini
Bir anda sevgi şokuyla aşkımızdan çatlarız
Yüreklerimize dolan çığlıklarla
Bir anda zulmün üzerine bomba gibi patlarız
