Asanatlar "şiirden sinemaya…" 
İSMAİL OKUTAN
İdam Edilmiş Nazik Duygular
Anlamı öldürüyor karanlık çağın kara zulümleri
Uzaklara ve tuzaklara mahkûm olmuş güvercin yüreğim titriyor
Derlenip toparlanıyor coğrafya önümde
Benim üzerimde ne çok titriyordu annem
Eksiğini tamamlayarak yüreğimin
Güneşe değdiği zaman feryatlarım
Eritir çağın kalın kafalı cehaletini
Eritir çağdaşlık putlarını ve buzullarını
biliyorum ki kara kıştır zulüm altında her mevsim
Ezilmişlik duygusundan sonra
Bakire zamanlarını ararım o bakir sabahın
Üstün gelecek her zaman hakikat
Hakikat dağından kopan fırtınalar eser içimizde bir gün
Kalbimi tutar limanlar eprimiş duyguları içimde yenileyerek
Hiçbir tılsımı hiç bozmadan içinde saklar
Döndüğünü gördüğüm zaman ey yar bu akbabalar çağında
Masum bir çocuğun nasıl titrediğini yaşadığım zaman
Uzaklara ve tuzaklara mahkûm olmuş güvercin yüreğim titriyor
Öfkeli ve yetim bir çeşmenin başından ayrılmaz
Hayattan tedriç edilmiş hayatın anlamı
Yetim acılar ince sızılar damlatır içime
Sızlatır kan ağlayan her gecede
Istırap uzun saçlı bir peridir
İdam edilmiş nazik ve ince duyguları kalbimin
Şimdi ayağa kalkmış bütün sözler en nasuh yeminlerde.
