Asanatlar "şiirden sinemaya…" 
İSMAİL OKUTAN
Uçaklar Geçer İçimden
Yürüyerek geçelim baştanbaşa dünyayı
Ey kâinat kalpli sevgili
Sırma saçlı ırmaklar gibi kollarını açarak
Kuşatalım esrik kentleri baştanbaşa
Örümcek gibi ağımızı örerek dünyanın etrafına
Arılar konsun kalbine sevgi balı yapmak için
Büyük acılarla olgunlaşır hayatımız
Ben yanarım katmerlenmiş zulümlerde
Ey çekirdeğin zarında saklı diriliş tohumları
Elbet bir gün büyüyecek devletin aklı
Elbet yeşerecek bir gün inanç filizlerinden
Ayağa kalkıp koşacak bir gün direniş erleri
Zamanı ışık hızıyla yırtarak
Silkinip çıkacak hüzün dehlizlerinden
İçim gökyüzü cümbüşü gibidir şimdi
Ey zulme uğramışların feryadı figanı
Ölüm yağdıran uçaklar geçer içimden
Geçit vermem, nefret taşlarıyla vurarak
Yağmurlar yüreğimden kokular getirir
Gülün kokusu mücadele ruhu getirir
Hep taze kalan aşkın dostluğu kuşatır etrafımı
Sevgi yurdunda teskin olur yüreğim
Ey dostlarım, gelin yanıma
Yüreğimi getirin yanıma
Karanlık dehlizlerden sonsuzluğa koşalım
Zulmün üzerine bomba gibi patlayalım
Duygularına cetvel çekilen
Sevmeye ve sevilmeye sınır konan ülkelerde
Diriliş tohumları ekelim yüreklere
Yeni bir Fetih gerçekleşir her hicretin ardından
Savaş saldırıyor hayatımıza
Baharda bir sabah saklıyor bizi koynunda
Barutu ateşten sakladım
Baharı kıştan sakındım
Seni gözümden ve çiçeklerden sakındım
Ayaklarım ayaklanmak için müracaat ediyor kalbime
Kahrolası kahır dolu günlerden sevgi iklimine koştum
Çile yumağında buğulanıp
Sır deliklerinden sonsuzluğa düştüm
Seller durunca yatıştı duygularım
Durgunlaştı ayaklarım ve ellerim
Bir güneş sarıyor kalbimi
İnsana ve hayata aşk katan
Karanlığa aydınlık katan
Kalbim şehvetten ve öfkeden sıyrılıyor
Sıyrılıyor aç kurtlar obasından
Taşan suları topluyorum çorak topraklara
Ölüm yağdıran uçaklar geçiyor içimden
Ardından kara trenler
Ve kara deve katarları
İçimden geçiyor susuz kalmış ordular
