İSMAİL OKUTAN
Gözlerine Değdi Benim Gözlerim
Ey akan kanlarda gözlerimi yakan çocuk
Ey gözlerimi kan çanağına döndüren çocuk
Ey bombalar altında yüreğimi yakan çocuk
Ey Gazze’nin hüzün bakışlı çocuğu
Ey Kafdağı’nın ardında saklanan nazlı sevdam
Sen Hama
Sen Halepçe
Sen Suriye
Sen Türkiye
Sen kor bir ateşi yüreğime taşıyan Moro
Sen kayalıkların dibinde yalnız büyümüş bir çiçek Keşmir
Anladım ki
Aşk sevince üzülmekmiş
Aşk üzülünce sevmekmiş
Aşk kurşuni bir acıyı tek başına çekmekmiş
Aşk Everest dağı kadar büyük olan sevdayı tek başına taşımakmış
Senin gözlerine değdi bir akşam vakti benim gözlerim
Kırmaktan korktuğum gülümün dalısın sen
Bir baharda açılacak geleceğimin falısın sen
Gözlerimin her dem arayıp sevdasını demlediği
Bakir bir sevgisin sen artık
Sen Gazze’sin
Sen Mekke’sin
Sen Şam ve Halep’sin
Sen Mısır ve Libya’sın
Sen Çeçenistan’sın
Sen Afganistan’sın
Sen Türkistan’sın
Sen toprağımın öksüz çeşmesi Musul’sun
Bahçemin en nazik çiçeği Bosna’sın
Sen Nil ve Fırat’sın
Sen Meriç'te akan özlem
Endülüs’te öksüz Elhamra sarayı
Sen zulme tanık olmuş Cebel-i Tarık
Asya' da gönüllere düşen cemre
Açlığın ülkesi kara yazgılı Afrika'sın
Sen yüreğimin en dokunaklı yanında sakladığım sevdasın
Esrik coğrafyalarımın kara gözlü çocuğu
Sen ninelerin duasında sevdamın yitik ülkesi
Özgürlük aşığı çocukların gölgesi
Zulüm altında inleyen kalplerin yörüngesi