İSMAİL OKUTAN
Ey Rüzgâr
Yusuf’un kokusunu doldur içime ey rüzgâr
Asırlar ötesinden bir esinti getir yanıma
Gülümseme dolu bakışların eritir kalbimi
Gül kokulu meltemin barış havası estirsin ey rüzgâr
Gül medeniyetinden birazcık merhamet buyur ey rüzgâr
Hafakanları boğar cesaret dolu bakışın
Dağlarda avcı bakışlarına uğramış keklik gibi
Kalbim titrek bekler tetikte
Metrolarda dolaşır korku şehrin her yerine
Kalbimde bir esinti başlat ey rüzgâr
Gözlerinden dökülür
Avuçlarına dolar şiir biliyorum
Güneşin ışıklarından süzülüp gelir
Kalbime girer çile
Yıldızlardan daha parlak
Daha çok çoğalır kalbin
Daha çok ağırlaşır yükün
Ancak okyanus dolusu bir direniş
Doldurur kalbimi
Ancak orman kadar canlı bir diriliş
Hayat verir bana
Orman kadar sağlam bir kardeşlik
Örgütler barışı savaşa karşı
Asırlar ötesinden bir esinti getir yanıma
Yusuf’un kokusunu doldur içime ey rüzgâr
Gözlerim açılsın ki
Yusuf’un kardeşi Kenan var bu ihanetin içinde
Akrepten zehirli akrabalar var çetenin içinde