Asanatlar "şiirden sinemaya…" 
İSMAİL OKUTAN
Ey Direniş
Ey direniş, doldur ruhunu damarlarıma
Bu zalim savaşı durdur ey zalim
Durdur çocukların üzerine yürüyen tankları
Her gün elem dolu akan ırmağın suyunu dondur
Dondur silah tutan, barut kokan elleri
Ey doktor, neşter vur yüreğime
Şehvetten temizleyip sevgi doldur
Müzayede sergilerinde göster ey öğretmen yüreğimi
Doldur sıcak sevgiyi üşüyen çocukların kalbine
Ağır ağır yağar hüzün saçaklarıma
Ağırlaşır başım yürüyemem bu yükle
Durdur saçlarımı ağartan şu hüzün saldırısını
Acı bekleyişler içinde yutarım tek başıma dünyanın acısını
Çocuklar ellerinde sevgi meşalesi ile
Savaş alanına geliyorlar
Zulüm yangınlarını söndürmeye koşuyorlar
Yeryüzünün isyan kandilleri yanmaya başladı
Zulüm ateşini söndür artık ey zalim
Titrek serçeler, özgür kuşlar uçsun artık
Ey doktor neşter vur yüreğime
Sırtından hançerlenmiş bir adamım ben
Hançeremden yankılanır, duyulmaz feryadım
Kanlar içinde kırmızı güllere bezenir her yanım
İhanetin pis kokusu yayılır her tarafa
Çocuklar kurtarır beni öfkenin intikamından
İntikam öfkelenir atar zalimleri ateşin içine
Ey direniş, direnç ver bedenime
Çıkar çocukları savaşın içinden
Doldur ruhunu damarlarıma
Anlamını gönder tüm yanlarıma
