Hayat Feryatları XI

NECATİ SARICA Hayat Feryatları XI

NECATİ SARICA
Hayat Feryatları XI
 
Kimdir şimdi
gecenin bir vakti anlık duygularla
bulutlar gibi avuçlarıyla hayali kuşlar uçuran.
 
 
Şu an kış gibi bir mevsimdeyim
anlık duygularımla ben hüzün ve kederdeyim.
korkuyorum
çok derinlerdeyim.
 
 
Bir deniz yok
uçmuyor martılar gözlerimde
olmayan bir denizde
kimi zaman yorgun gemiler yanıyor yüreğimde.
 
 
Bileklerimi kesip abdest aldım aşk namazına
delicesine inanıyorum Tanrım
imanım kanayana kadar iman ettim ben sana
 
 
Bozulmuş serçe yuvaları
ve tütmeyen bacalar kadar
yalnız kalınca bu şehirde
kendimi
ve gözyaşlarımı saklıyorum içimde.

 
Ve çocuk
bir yaradan kara kirazlar gibi dökülürken toprağa
ayaklarının altı çok sızlıyormuş
avuçları kan kınasında.
sonra çocuk büyümüş
çocukluğu dağ gibi bir yük kalmış omuzlarında.
 
 
Uçarken vurulmuş kuşların kanatlarındayım
ölümcül yaralı kuşların kanatlarında
düşene kadar toprağa sonsuz bir duadayım.
 
 
Dünyanın çiçeği kadar çok acı var içimde.
ve ben acıyı içiyorum
acı beni tüketmesin diye.
 
 
 
 

BIR YORUM YAZIN

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir