Asanatlar "şiirden sinemaya…" 
HÜSEYİN KAYA
Ezcümle 22 / Aşk ile Esaretin Kavli
Aşktır kendisinden başkasına iltifat etmeyen ve yine o meydan okur her türlü esarete.
Adam güzeli gördü mü düşünmez olur başka bir şey.
Bütün imkân ve silahlarını seferber eder ve kuşanır her türlü hünerlerini.
Ram olsun güzel kendisine ne olursa olsundur bütün halleri.
Fırsat vermez güzelin idrakine.
Eşlik edemez aşk yolundaki kendine özgü yürüyüşüne.
Dokunamaz nazlı salınışına.
Mecbur bırakır izin vermez
Aşkı yeşertecek sevgiyi yetiştirecek utanmasına.
Saygı da göstermez hayallerinin anısına.
Destek olmaz bir işaretle düzelteceği hatasına
Yine de aşk sayar
Kabalıktan doğan kalabalıkta yaşanan şeyi.
Aşk der öyle beller
Güzelin isyana dönüşecek esaretine
Böyle bir saltanatın sefasına aldanır
Fesada uğrayacaktır bilmez
Çünkü esaret varsa vefası da yoktur rahatın
Oysa aşk biricik beklenmeyen ve beklemeyen
İnayetten ibaret bir halin
Tüm zamanları şahit tutan bir anın cilvesidir.
Buna rağmen aşkta kendi esaretinde mecbur
Mevzu kendi saltanatına mahkûm.
Aşktan da olsa
Esaret bütün saltanatları devirir.
Ezcümle 22 / Aşk ile Esaretin Kavli
