NURAN KÖSE BAYDAR
Rutin
Uyandık yine bir sabah
Yıkadık elimizi yüzümüzü sözcüklerle
Selamladık gökyüzünü
Mandalina kokusu ektik biraz avucumuza
Koyduk kahvaltıya ekmek arası güneş
Delilik serptik biraz da üstüne
Sildik süpürdük kırık dökükleri
Yağmura serdik kurumuş çiçekleri
Vanilya bahçesine daldık yalın ayak
Ayrık otlarını temizledik düşlerin
Bir çırpıda karıştık
Elimizin hamuruyla satırlara
Dikiş tutmadı yamalı sözler
Harfleri savurduk rüzgâra
Denize astık gönlümüzden bir dolunay
Demli geceyi yudumladık ağırdan
Avuttuk içimizin küs çocuklarını
Bizi kimse anlamadı
Biz de şiirleri öptük alnından…