Asanatlar "şiirden sinemaya" 
NURKAN GÖKDEMİR
Günsüzler
Ah!.. nasıl da
gülyüzlü günyüzlü
doğmuşlardı dünyaya
günsüz yarınsız yurtsuz
karayazgının çocukları Ah!..
umutgözlü bakarken dünyaya
yabanılların nefret savaşlarına
aç/kanlı rüyalarına düşeyazan
göksözlü söylenceler masallar
anlatırken gülerken dünyaya
masumca ipeksi mutlarla…
başlarına gökler dolusu
kin bombaları yağan!..
o kör savaşları uğruna!
hep kan isteyen şerâleme!
doymaz/aç yertanrılarına!
kurban edilen kuzular ah!
nasıl da zalim/hoyratça!
‘KOCA HİÇler uğruna
kıyıldı o masumlara! ‘
günceyüzlü sevgiyüzlü
körsavaşyeri masumları!
körpecik kınalı kuzular ah!..
kurtaramadık zalimellerinden
sizi!.. Suçluyuz! tüm dünyâlem!
Affetmeyin!.. Affetmeyin bizi!
hiçbir zaman/hiçbir zaman
sizi şerden koruyamayan
susturulmuş seslerinizi
âleme haykıramayan!
duyarsız ve sersefil
şefkati merhameti
ve sizi unutmuş
sevgisiz bizi!
Affetmeyin
Hiç!
