Asanatlar "şiirden sinemaya…" 
NURKAN GÖKDEMİR
Bir Kandil Yak Karanlığa
Bir kandil yak!
karanlıklara inat
berk Umut var hâlâ
Aydınlık Yarınlar’a
yeter ki ‘Bir ola Canlar’
el ele ve hep kol kola
haydi hep Birlik’te
Sevgi ve Umut’la
ışıyan bir dünyaya!
ışıyan bir dünyaya!
Bir kandil yak!
yak da çıksın ortaya
kara’da çoğalanlar
yercil ilahlar putlar
şerliler ve ulular!
sahte sinsi gizil
ne yok varsa
çıksın ortaya
şunu hiç Unutma!
Aydınlık Bir’den doğar
ve boğar karanlıkları
siler masumların yaşını
sır hızıyla/sonsuza
ardından gelir
yaklaşmakta olan yeni
ve herşey değişiverir
kirli kem karadüzen
pusdevran/ birden
ve aydınlanır yerin yasyüzü
Barış Esen’le/yeniden
bir kandil daha yak şimdi
içre karanlığına da
ve gör/ gerçeği(ni) artık!
bensenosizonlar’ın
ezelden beri Bir
bölünemez
berk öz(ne) Biz
olduğunu…
