Bir Ses Verin

NURKAN GÖKDEMİR Bir Ses Verin

NURKAN GÖKDEMİR
Bir Ses Verin
 
Yer sarsıldı yarıldı
Can yarıldı yıkıldı
Nice ocaklar yandı
Nice battı gün gece…
 
Keder karası zamandı
Sanki büyük kıyamdı…
 
Yas şehrinde çılgın
Artçı ölüm çığlıkları
Yer gök yangın kızılı
Melekleri ağlatan ah
O masum çığlıkları…
 
Söyle ey!
Yas şehrinde şimdi
ölüm yazgı mı? …
 
Tonozlar altı kırık
Onca yetim hâtıra
Onca öksüz im rüya
Onca kimsesiz dünya…
 
 
Ah! bir el uzansa ya
Şefkatle dokunsa ya
Bu karanlıklardan beni
Günyüzüne çıkarsa ya…
 
Neredeyim ne haldeyim ey!
Ne oldu yavrularım eşim evim?
Anam babam kardeşlerim? …
 
Ah! uzansa keşke size
Çaresiz ayaz ellerim
Son bir kez bile olsa
Sizi görse gözlerim…
 
Bir ses verin! ses verin!
Bir el edin kimsesizliğime…
 
 

BIR YORUM YAZIN

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir