Asanatlar "şiirden sinemaya…" 
HÜSEYİN KAYA
Bekleyen Varış
Ne çok beklendin dendi.
Biri dedi ki
Aklın almayacağı kadar.
Hayale bile sığmaz
Diyerek uzaklaştı bir diğeri.
Çok korkmuşum dehrin içinde
Karanlıklar yurdumuzmuş
Öyle de diyorlarmış bir başka biçimde.
Boğulmuş karanlıklar
Her şeye hayat veren suda
Enuma Eliş diye biri mi yaşıyormuş okyanusta.
Acı çektim ve bekliyormuşum bu arada
Karanlıklar dönsün diye aydınlığa
Bilincini kuşandın ve kendini gördün
Kendine benzeyen beni yansıtan aynada.
Seni eş seçtim beni yansıtan ışığa
Hatırlanmayan rüyalar var şimdi düşümde
Bir nokta kadar küçük mü aşk
Her zaman mı öyleydi
Serseri bir elektron dolaşıyor
Akıl diyor
Bazen sezgi ve duyguya bak.
Oturuyorum şimdi karşında
Telaş kovuldu silindi bütün bilgiler
Vardı gemi varacağı yerden bir önceki menzile
Menzil nedir kim öle ki kim bile.
Nedamet yoklardı ama ulaşamazdın
Bekleyenlerdendim oysa
Dudağından düşen kabuğun
Gömüldüğü yerde.
Merak ediyorum ne çok ve yoruluyorum
Ağzında timsahın
Bir ceylana benziyorum.
Üşeniyorum ve bundan mıdır bilmem
Diretiyorum ve seni seviyorum.
Korkuyorum çok bekledim
Birkaç kıymetli söz yüklendim
Nefesime ses verecek diye.
Biliyor ve güveniyorum
Güvenmekten başka şansım yok
İnsan olmuşum bir kere
Hiç denemediğim bir elbiseyle
Şimdi seni özleyerek
Dönüyorum geldiğim yere.
Bekleyen Varış
