HÜSEYİN KAYA
Umuttur Ölümlerin Hayatı
Baba ölür
Çatısı çökmüş bir ev gibidir hayat
Ana ölür
Sığınacak bir mekân bırakmaz hayat
Kardeş ölür
Cepheleri dağıtılmış bir savaştır hayat
Evlat ölür
Sonu kesik bir acı bağışlar hayat
Eşin ölür
İki büklüm bir sızıdır hayat
Sevgi ölür
Her yer karanlık aciz bir amadır hayat
Sen ölürsün
Zamanı fetheden bir teslimiyettir hayat
Umut ölür
Ölmesin umut bütün ölümlere can versin
Öyle olmasın bir tek bundan utanır hayat