Asanatlar "şiirden sinemaya…" 
HÜSEYİN KAYA
Saklanmış Bir Aşk Şiiri Yerine 1
Şairin Ölümü ve Şiire Ulaşılması
Şimdi tam yılını sorsanız hatırlamam da
Günü Cumaydı öyle kalmış hatırımda
Telefonum çalmıştı Hasan abiydi hatta
Öyle oturuyordum dost bir sahafta
Hele bir uğra kitaplar dolu rafta
Memluk köyünden biri oldu da mevta
Kitaplarının arasında bulunmuş müteveffa
Kitaptan anlayana verin duymuştum bir kaç defa
Küçük bir bahçeden çiçekler eşliğinde geçtik
Her çiçek kokusundan bir bir nefes
Çiçeklerden birer tane bir demet çiçek seçtik
Değişik bir adamdı diyerek bir de dua ettik
Anahtarı çevirip girdik de evin kapsından
Aydınlık karşıladı mevtanın dünyasından
Bir kaç basit eşya yaşamın hülyasından
Kitapla dolu her yer, bilindik rüyasından
Binlerce kitap sıralanmış duruyordu karşımda
Hüzünle doluydular sanki bir ağlayışta
Manalı bir işaret vardı mahzun bakışlarında
Saklı bir şeyler vardı kalp atışlarında
Kederden oturdum kırık bir sandalyeye
Dalmış da kalmışım uzatmışlar bir sedyeye
İrkildim kendime gelip vardım da secdeye
Böylece ulaştım mevtandan kalan hediyeye
Kırk bir eser bırakmış da gitmiş geriye
Tasnif ettim ayrı ayrı konuları ne diye
Gözüm takıldı basılmamış şiirlerine
Hele şiirlerden saklanmış, bir aşk şiirine
Yastığının altına kitap koymadan uyumayanların haricinde kitap dolu odasında yaşamak için sadece bi yatak bi masa bırakan Tuğrul geldi aklıma
Direk ona yollayacam bunu kitaplarından sakladığı şiirlerinden kaçmış aşk şiirin nerede diye sorarak ?
Emeğinize kaleminize sağlık Hüseyin abim.
En çok aşkı yakıştırıyorum insana ve en çok sakladığı için mahrem duruyor aşk insanda…