ŞAHİN EROĞLU
Jöleli Kafanın Orantısız İlkelliği
Neden sonra kalktı kestirdi kaplumbağa gibi herifin saçlarını
sandı ki çeki düzen vermekle değişir, estetize olur
genlerin kalın taşları ama nafile
Başını döndürdü baktı çirkinliğin çehresine
ölüm anıtı gibi yükseldi istemsizliğin duygusu
ve geleceğin paslanmış demirini gördü, dağılan kanı
gelmedi içinden öpmek, huylandı, deliye döndü, hırsın yaman çıkıntısı
Başını öne eğdi, kaldırmadı hüzün kaşlarını bir daha
ve sonra hatırladı kıvırcık adamın revnakı kelamını
düşündükçe kuzeye doğru yükselen kahkahasını hatırladı