ZEYNEP SEYYAH AK
Gözyaşının Cenk Eden Gözleri
Sonradan öğrenir dinini
Öfke acı ve çıldırmış her şey
Bildim gece olmadan eksilmezdi
Gündüzün gergefi
Çekilmezdi kan gözlerden
O tüm endişelerin gecesi
Sokak lambalarıyla titriyor şimdi
Kim senin kadar korkunun yandaşı ey
Dehlizin gözlerinden geçmek için
Bir geçit yokluyor zaman
Ve susuyordu yüreğinin hançeriyle kanayanlar
Bir şehrin kanlı gömleğini
Kimse giymek istemez diyordu tecelli
Taşlar konuşsa yıkılan bir duvarın uğultusuyla
Ve nilüferler büyütse gölgeler
Güneş olmaksızın şarkısı
Doğu ve batı çığlıklarıyla akın ediyor
Karanlık bir tufan gibi dağıtıyor sisini
Telaffuzuz sela şehrine
Sular boğuluyor kendi dalgalarıyla
Dudakları buz tutmuş
Su bir yağmurun ölüm çukurunu kazıyor
Gök göğsünden çıkardığı günden beri
Tek başına her savaş
Vicdan bin yıllık bir sur yamacı
Merhamet kaldırımların sessiz dili
Tüm köşeler ağlamak için var olsun o zaman
Yeteri kadar ölüm kokuyor içi yaşamın