Amberim

ZEYNEP SEYYAH AK
Amberim
 
Amber kokardı çoraklık
Donuk renkler asrın yorgunluğunu taşıyordu
Sağanağına kederle
Üstelik zaman sahip değildi hiçbir izine
 
Buradaydın
 
Varlığını uyandıran her şey buradaydı
Yağmurun eşelediği dökülüşüyle
 
Bir asır geçti içimden
Ağıtlar kükreyerek gözlerimden
Susuyorken sana boran gibi
 
Çoğalıp derinleşen gecenin ayakuçlarına
Uzanan elvedası anlarım
Arka bahçelerin sessizliğini ört ömrüme
Öyle git diyemeden
Dökülürcesine bağrımdan
Bir acı bin şafağın gözünden
 
Bütün kuyuların Yusuf'uyum hadi git
Kırılmış bir kalbin sükûtuyum ben hadi git 
 
 

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir