ZEYNEP SEYYAH AK
Leylâ'ya Serenat
Gölge de kendini yitirir
yolcuysan eğer
azat edilmiştir
seninle her karanlık
ve o çıldırtan boşluk
Şimdi sana benzeyebilir
her nesne
küllerden bulutlar
toplayabilir gök
tüneyebilir sukut-ı hayalin
inşirahlarıma
Sular gibi geçip gidebilirim belki gövdemden
ve biçilmiş bahçelerden
sığınıp rüyalarıma an'a tahammül saymadan
İzlerini hançerle yardığım gövdemde
nar çiçeklerini büyütebilirim o zaman
unutulurum ölüm dudaklarımda kururken