Sabahsız Bir Ölümdür Bu Raks

ZEYNEP SEYYAH AK
Sabahsız Bir Ölümdür Bu Raks
 
Yok hayır ilişmesin hiçbir şey 
yokluğum ben pusatsız
gece yüreğindendir dirilişim her defa
 
Sessizliğime kapanır kırk hece 
şakaklarımızdadır hüznün çizikleri
tufan kopar iğreti gövdemizde
kalem hükmün burcundan
 
Yok hayır ilişmeyin
kalbimden söküp alın özgürlüğü 
ebabiller gibi öfkeli
ruhum yankısız bir duvar
aşılmayan sürüklenen nihayetsiz
aşk ölür penceremde göğe tutkun
 
Nedir ki aradığım solgun yüzlerden 
toprak sükûttu mu 
üzerime sinen her ton gibi
ve güneşin elvedasından ağır bu çağdan
 
Harfler sancılı elbiseler giyip süslenir
barınak yüzlü gölgelerle  
hercai renklerden cümleler edinirim ay susar
bilsem bu kaçıncı renklerim üzerimden sıyrılıp giden
üşüyor kalbimin duvarları üşüyor çiyli sabahlarım
 
Rükusuz kasvetler bürür tenlerimiz Leyla'sız
biz güneşin yolunda suya kanayanlar değildik ey çöl
kutlu rüzgarlar bizim olmadı hiç durma kanat dudaklarını
ertelendik çünkü sırlar ertelenirdi sonsuzluğa
ruhumuzda barınamadan
taşın yüreğinden süzülen bir inilti gibi kalırız sonramıza
 
Yok hayır ilişmesin hiçbir şey
şimdi hayatın döngüsünde her imge
sabahsız bir ölümdür bu raks
göğün vahasında bensiz 
 
 
 

BIR YORUM YAZIN

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir