Asanatlar "şiirden sinemaya" 
ZEYNEP SEYYAH AK
Yakışmaya Geldim Kalbine
Seninle nakışlanan âlemimde
Tozlu zeminlerdeyim
Karanlık hüküm sürse de kalbimin üzerine
Bil ki ruy-i zemindeyim
Miracına doğru kapanmış
Çile yağdıran yağmurlarla tebaandan
Irmaklarını bana doğru sür ey ferman ne çıkar
Dilin zehr yazsa da kitabıma mahcubum
Yine koparan sensin vaveylaları
Bin bir kanat merhametle göğsümden
Cefanın sürur ettiği makamlardayken
Senin hükmün ile boynu bükük bırakılmak reva ise
Dilemem tek kurtuluş dilemem tek ah sensiz
Aksine ahenk düşer zindanımın kandillerine
Kuşatır duvarlarımı ışığın
Sen küskün sen gölgesi kahra gebe
Siyah incim mabedim
Gölgelerim Leyla'nın çölünde seraplara karışmış
Oysa ben böyle şadım
Umut dağlarını düzlüyor çöl
Rüzgâra koşuyorum rüzgâra Hacer'in ayakları gibi
İsmail'in dudağındaki kurağa su yetiştiriyor ellerim
Tek bir söz söyleyecek nefes bırakmıyor
Dilimde dermanım
Gel şahın ezberi
Gel dilber sözler bütünle sesine yorgunum
Hasretlerimi bütünle gamsız zamana çağıldayayım
Çağır kurutulmuş güller sofrasına
Sen koksun zindanım
Nâr'a bürünsün renklerim
Yetsin sürgünlüğüm yetsin
Secde-i şükran sunsun sana canım sonsuzlukta
Ey bütün devalarımın kutlu sevgilisi
En muhtacınım ben senin
Yakışmaya geldim kalbine
Yakışanı olmaya kalbinin
