Sûr

ZEYNEP SEYYAH AK
Sûr
 
Kalu belâ rüzgârım
Çöllere serildi yüreğim
Girdap kuyularına indi ruhum
İliklerimden aktı ecelim
Zambaklara uzandı baharsız ellerim

Nerede yoksam kayıpsam
Sen hep orada var oldun
Ey benim arş-u alam
Sûrû üflendi şehrimin
Ufukları parçalandı ümidin
Turnalar göçtü Hira’dan ve o kalbim
Saklanacak bir yerim kalmadı ah!

Ey sığınakların bekçisi
Yorgun gönlümün çöl incisi
Perdeler değil midir kaldırılmayan hüznümden
Sana denizlerin köpüğünce yakaran ben
Bırakma buralarda götür
Ey Hira'nın kanatları
Buhara'nın ılık yağmuru
Kudüs'ün rüzgârı
Sükût'a gizlenemez ki çile

Ben ve yitik umudum ardında seyyah
Ey ellerimin gönlümün prangaları
Fırtınanın elçisiyim ben
Kamaşan gecenin aftabı
Raksta duran yıldızların şavkı
Niceyim ah niceyim
Ey sabra ayan 
Gecenin göğsü 
 
 

BIR YORUM YAZIN

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir