Hiçlik Senfonisi

ZEYNEP SEYYAH AK
Hiçlik Senfonisi
 
Müjdecim hüznü yük edinmiş gözlerinizden denizleri çekin
Bir kapı aralığı bırakın
Rüzgâra benzeyen şiirlerinizi de heybesinde saklasın gece
Bıçak ağzı olan ne varsa çekilsin aradan
Güneşin basamaklarına basarak doğup ve batan güne
Konuşacağım
 
Dünyamın yorgun ve güneşte yıpranmış saçlarında
Darmadağın o düşün kelebek tozuyla
Mor efkârlarına divaneliği öğretilmişliği ile
Ruhum siyah gömleklerini değiştirirken ezbersiz
 
Eski şivemle konuşacağım
Ellerim eflatun mürekkeple yazmak istiyor bu sonu
 
Zaman ilişmesin bize
Mekânım ve sonsuzluğum ol
Bu defa mesafesizliğim çekilsin aradan serzenişim ol
Uçurumu anlatmak kolay değil 
 
 
 
 
 

BIR YORUM YAZIN

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir