Fotoğrafların Ruhu

SELAHATTİN YILDIZ Fotoğrafların Ruhu

SELAHATTİN YILDIZ
Fotoğrafların Ruhu
 
İçimizi ısıtan hikayelerin varlığı bizi yaşam için daha umutlu hale getirmesiyle birlikte, güneşin renk cümbüşüyle battığı anın içimize bıraktığı doyumsuz hisler peşinden koşulmayı bir türlü bırakmıyor.
 
Hepimizin içimizi ısıtan hikayeleri vardır. İsteriz ki hayatın tüm anlarını bir fotoğraf karesindeki sabitlenmiş mutluluk gibi yaşayalım. O resim karesinde güneş orada hep batmaya çalışsın ama hiç batmasın isteriz. Arkamızda duran manzaranın yeşili ve renk cümbüşü hiç solmasın. Elini omuzuna attığımız dostlarımızla olan muhabbetimiz hep canlı kalsın. Bir köprü üzerinde verdiğimiz neşeli bir pozun bütün köprüleri geçtiğimizde bize aynı hazzı vermesini çok isterdik. Ailenin en küçük üyesi olarak girdiğimiz karede öyle muzırca kalmayı da çok isterdik. Çok isterdik o gülüşlerin bir ömre yayılmasını.
 
Aslında biz fark etmesek de o anlar yayılmış ruhumuza. En zor günlerimizde dahi iyi bir hatıranın ruhumuza verdiği serinlikle geçiyoruz yangınların içinden. Yoksa daha çok yanardık.
 
Kimin unutamadığı sevgilisi olmadı ki, kimin unutamadığı ve ötelere giden eski bir dostu olmadı ki, kimin unutamadığı bir öğretmeni olmadı ki, kimin unutamadığı bir gezi programı olmadı ki, kimin sevinç içinde dolup taştığı bayramları olmadı ki, kimin uzaktan gelince boynuna sarılıp özlemle boğarcasına sarılmadığı bir yakını olmadı ki, kim hayata kendisi ya da yakınından dünyaya yeni gelmiş bir çocuğun kokusunu tatmadı ki, kim okul bitip yaza girildiğinde karneyi alıp arkadaşlarıyla o günü cennetten bir an gibi yaşamadı ki…
 
Zor günlerin yanında aslında ne de çok güzel hikayelerimiz varmış değil mi. Hayatın çetrefilli yanlarında yaşarken bizi hayata tutunmaya neden olan o güzel anılarımız hep olmuş aslında. O anları daha çok hatırlamaya çalışmalıyız. Kaybettiğimiz şeylerin önemini anlamak için onların bize kazandırdığı şeyleri akılda tutmak gerek.
 
Hani Sezen diyor ya bir şarkısında:
 
“Ben bu yüzden hiç kimseden gidemem, gitmem
Unutamam acı tatlı ne varsa hazinemdir
Acının insana kattığı değeri bilirim, küsemem
Acıdan geçmeyen şarkılar biraz eksiktir”
 
Evet güzel anılar ruhumuzu rahatlatır, acı veren hatıralar ise bizi olgunlaştırır. Geçmişi hep bir kayıp gibi görmek yerine bizim için kazanılmış bir yaşam olduğunu bilmemiz gerek. Şimdi birazcık tebessüm edin ve sadece sizi sevindiren ve ruhunuza huzur veren anılarınızla birlikte baş başa kalın. Kendi hayat filminizde size sadece neşe veren anıları birleştirip ruhunuzu o anlarla tedavi edin.
 
Fotoğrafların Ruhu Fotoğrafların Ruhu

BIR YORUM YAZIN

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir