İSMAİL OKUTAN
 Ey Rüzgâr
 Yusuf’un kokusunu doldur içime ey rüzgâr
 Asırlar ötesinden bir esinti getir yanıma
 Gülümseme dolu bakışların eritir kalbimi
 Gül kokulu meltemin barış havası estirsin ey rüzgâr
 Gül medeniyetinden birazcık merhamet buyur ey rüzgâr
 Hafakanları boğar cesaret dolu bakışın
 Dağlarda avcı bakışlarına uğramış keklik gibi
 Kalbim titrek bekler tetikte
 Metrolarda dolaşır korku şehrin her yerine
 Kalbimde bir esinti başlat ey rüzgâr
 Gözlerinden dökülür
 Avuçlarına dolar şiir biliyorum
 Güneşin ışıklarından süzülüp gelir
 Kalbime girer çile
 Yıldızlardan daha parlak
 Daha çok çoğalır kalbin
 Daha çok ağırlaşır yükün
 Ancak okyanus dolusu bir direniş
 Doldurur kalbimi
 Ancak orman kadar canlı bir diriliş
 Hayat verir bana
 Orman kadar sağlam bir kardeşlik
 Örgütler barışı savaşa karşı
 Asırlar ötesinden bir esinti getir yanıma
 Yusuf’un kokusunu doldur içime ey rüzgâr
 Gözlerim açılsın ki
 Yusuf’un kardeşi Kenan var bu ihanetin içinde
 Akrepten zehirli akrabalar var çetenin içinde
 Asanatlar "şiirden sinemaya"
Asanatlar "şiirden sinemaya" 

