Gönül Polisi

HAYRETTİN TAYLAN
Gönül Polisi
 
yüreğinin evi soyuluyor 
ben, polisim çağır beni
 
gönlünün kapısını çalmasınlar 
ben, polisim çağır beni
 
kendini kaybetmişsin, gönülevimde değilsin
ben, polisim bulurum seni
 
yalnızlığın ve özleyişin hapishanesindesin
aşkın kelepçesine takılı yüreğin
ben, polisim kilidin bende, çağır beni
 
gönülevine hırsızlar girmiş
ben, polisim çağır beni gönülden
 
gözyaşların, ah gözyaşların akıyor!
ben polisim, silerim yüzünü, çağır beni
 
“ah” çantan bütün dünya
çantanı kaptı, haz kapkaççısı 
ben, polisim çağır, beni tutkuluca
 
yolda, şerde, şeytanın sınırında kalmışsın
ben, polisim çağır beni, Hızır gibi gelirim 
 
en güvendiğin dağda yaralanmışsın
ben, polisim çağır beni aşk ile 
 
sıradanlığın sıradağları, bahtımızı sarmalamış
kimsesizliğin, aşksızlığın ümit sayfalarında yırtılmış
kendimize sılanın serin sularında, mülteci duruşların dersindeyiz
kendimize kaçışın ölümser sızısında suçluluğu onarıyoruz
anlaşılmayan yaşamın, anlatılmayan gerçeğin kırık mazisindeyiz
öylece renkli yaşamlarla tüm benliğimizin coğrafyasını kirletiyoruz
herkes, kendinin hırsızı, ben, gönül polisiyim çağır beni aşkla
 
 
 
 

BIR YORUM YAZIN

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir