Karınca Larvalarıydı Yüreğim

HAYRETTİN TAYLAN  
Karınca Larvalarıydı Yüreğim
 
unutulmanın uçurtmasına yazılı itirafım
yıldızların gözlerine bakınca anlar ve ağlarım
hisli bir bulutun yağmur gözlerinde akar özlemin
hatıraların nadasına düşersin, ağlamayı ağlatan damlalarla
her damlada yeni dirilişin bülbülü olup konarım ensâr gülüne
 
dua eden bir çocuğun avuç içi kadar masumum
çok özleyen bir aşığın gözyaşları kadar gerçeğim
unutulma betonunda eriyen hasretinin hayaliyim
gözlerinin önünde, gözlerinde akan gidişin filmiyim
bir damlası kadar kalmış umudun her fikriyim
 
anıların teninde orhun yazıtları gibi hitabım
ey sevgili!
bu gönül teorisinin sonucu ve ucuyum
hey sevgili!
beni işit, bu gönül gücünden, sonraki ayrılık yurdunda
beni öğren, bu sevgi şehrinin cümle okyanusunda
ey sevgili!
korkuyorum, annemde ve senden uzak her uzaktan
 
hüznü yaşamış kırlangıcın kırtılı kanadıyım
ağlayınca ölen serçenin seçili damlalarındayım
gülünü görmeyince gagası eriyen bülbülün açılı ve acılı nidasıyım
sevdiğini görmeyince ölen kumrunun aşka kurulu bahtım
şehrinaz
ey şehrinaz!
ağır  bir yastayım, bu sevmeler cennetinde 
sağır bir sensizlikteyim, bu sevilmeler seferinde
ey şehrinaz!
yan yana, yanan anlam olalım
dil dile, dilsiz beste olalım
gönül gönüle, aşka sır ve su olalım
 
 
 

BIR YORUM YAZIN

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir