İlk Elma

HAYRETTİN TAYLAN
İlk Elma
 
a/demin dünyaya indiği anın şaşkınlık betimlemesinde mumyalanıyorum
ilk bakışın fotoğrafyasındaki suskun dehlizlerinde kavruluyor ilklerim
on sekiz bin âlemin içinde, için içine sığmadığı tanımsız duyular uçumundayım
var olmanın güzelliğine tutunmuş,
anlatılmazların bakış açılarında yortuludur zihnim
tüm ilkleri yaşamanın adımlarında sızlıyor teşbihlerim
bu dağı sana ısmarlıyorum
bu okyanus gözyaşların
bütün meyveler senin
elma hariç…
 
sonsuza karşı naçar bir bakışın pusulasındayım
nuh’un gemisine alamadığı çocukları gibi helak uçurumunda, tutundum bir’e
elif’le yazdım yolu ve varışı
gemimde her gem var
bir tek diyemediklerin kaldı, sırlar, sular, kirli dünler arasında
vardık, sana ısmarladığım dağa
nefisine değil, nefsine mukayyet ol şehrinaz
 
göğsümdeki güvercin gerdanlığındaki şifrede uçar mana
telmihler haritasında asıldım “aslı”na
aynı tekririn gölgesinde dizildi tenasüpler
aynı hesabın tohumunda yeşerdi, teşbihler ve tembihler
aynı duruşun atlasında toplandı,  cemalinin hilali
bu yüzden, muammanın sonundaki uyanışın dilindedir hitabım
gönlündeki güzellikte uçan bülbülün takvasındadır duruşum
hünerindeki sırdadır serim, düğümüm hasret düğünüm
 
dil yağışlarında ıslanmış sözlerin buhurundadır bağrım
gönül yangınlarını söndürmeyen anıların içindedir içim
ibrahim’e gül olan ateşin dersindedir, öğretmenliğim
ismail’i kesmeye cürete eden bıçağın kör mecazında, kor mucizededir ahdim
hira ‘da ağlarını örmüş örümceğin kutsal bağındadır, bağlarım, bağlanışım
 
benim için döktüğün damlaların iniş anındadır, gönül şanındadır uğurum
ağlak şehirlerin ortasında akan gözyaşı nehrine kıyıdır vicdanım
sözsüz ormanların yandığı hayıflar külündedir, aslanlığım
gidilmeyen her yerin, yâr manzarasındadır feleğimin atlası
yazılmayan her sözün, özündeki harflerin hikmetindedir kelamım
çizilemeyen her anın fırça ucundadır, fıtratımın mazisi
 
varmanın vardığı kaf’ta afları gagasında taşıyan anka’dadır özüm
olmanın  “ol”duğu hükümde, ermeyi renkli kılan devanın devamındadır aslım
bilmenin buluştuğu bulmanın ortasındadır, kademlerim, emeklerim
okumanın sevmekle kavrulduğu aşkın dimağındadır özüm ve gizim
sevmenin yedi diliyle yazıldığı mutlak cümlenin öznesindedir özüm
beni, ısmarla elma yerine
seni, ısmarla elemler yerine şehrinaz
 

 

BIR YORUM YAZIN

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir