Lir Bir Uzdur Yaram

HAYRETTİN TAYLAN
Lir Bir Uzdur Yaram

lir süzülür, umudun tan sancağında
mir dillenir, utkunun can bağrında
emir küllenir, ufkun aşk çağında
modernize edilmiş bir terk edilişin hüzün yarasındayım
pusula olarak yazılmışım seni sevmeye şehrinaz
 
2…
sen, Leyla özüsün şehrinaz
kapital romeo’nun gönül gölgesinde bile kalamazsın
sen, şirin özlemisin
sistem sülüklerinin sosyolojik kirliliğinde yürüme şehrinaz
senin ”şirinliğin”, ruhuma şirdir, sırdır, şiirdir şehrinaz
 
3…
hecenin gövdesinden modern dizeler uğurunu serer
vuslatın divanında dürdüm, kuşaklar arasındaki aramı
yıkanmış geçmişin mis kokusunda, açıldı imgesel dilberim
mintanı değişmiş zamanın afakında susadım ay ve şem’e
şimdi yaramla aşk arasında ”şems” gibiyim
kendime gidiyordum, sen ve ”mevlana“ bahaneydi
kendime öz reftarı arıyordum, sen ve aşk şahaneydi şehrinaz

4…
yol yoruldu, adımlar argın ve sargın düşlerimde zelal
özlemeyi felç eden sensizliğin yürek cebindeydi melal
umudun zelzelesinde ilave bir huzurdur cemalin
uğurun ak/deniz’isin diye mecburen hayret/tinim
künyem mecalime asılı gönül fethidir
fünye çekilidir sensizliğin badirelerinde
gönyem sen değil, aşk değil, ben değil, sadece huzurlu sevda
 
 
 

BIR YORUM YAZIN

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir