Öksüz Yenilmişliğim

30 Mayıs 2024 Ahmet Urfalı 2,298 KEZ OKUNDU

AHMET URFALI

Öksüz Yenilmişliğim

Gözlerimde nisan yağmurusun yüreğimde derin bir sızı

Sana her bakışımda uçurumlardan düşüyorum sessizce

Sen mutluluk vadeden ümidimsin gecelerimin yalnızlığına

Ve gerçeğimsin imkânsızlığıma dudaklarındaki taze gülüşle

Sen giriyorsun düşlerime kırmızı elbisen ve telaşlı ellerinle

Eteklerin savruluyor hoyrat bir rüzgârın avucunda

Gel şimdi tekrar başını koy yorgun dizlerime bin sevinçle

Biz susalım yıldızlar söylesin sevdamızın türküsünü

Senin vuslatını beklerim yaz günlerinde güneşin altında

Gelirsin kırgın ve kızgın ve çoğu kez öfkeli ve daima güzel

Sonra kömür gözlerinin ışıltısında sığınırım merhametine

Gül kokulu nefesin teselli eder öksüz yenilmişliğimi

Takatim tükeniyor gücüm bitiyor sebepsiz sitemlerinde

Oysa ben her kahrına razıyken nedir sendeki bu fırtına

Dağılıyorum ey yâr topla çorak toprağımın hüznünü

Sende yeşersin kadim efsanelerin tütsülü görkemi

Dilin mağrur kelimelerin kibriyle yoğuruyor sözünü

Suskunluğumu yargılama hasretin çoğalmışken şiirimde

Say ki ben yanıldım bir serabın ardında yordum kendimi

Sen çiçekli bahçelerde gez ikindi vakitlerinde hatıralarla