Asanatlar "şiirden sinemaya…" 
AHMET URFALI
Hüznünle Çoğalıyor Sevgin
Mazinin gülistanında ayak izlerim
Büyütürken hasretini alca güller
Senin hatıran için çiğ düşürür yaprağına
Dikenleridir şimdi kalbimi kanatan acıyla
İşte veriyorum
Kan senin olsun
Uzlet köşesinde bir derviş gibiyim
Her çile yolumu kısaltır sana varan
Mihnetin kabulümdür kapında bekleyenim
Sıyırdım gönlümü puldan rütbeden
İşte veriyorum
Şan senin olsun
Sensizlik gezilmedik şehirler gibidir tenha ve tedirgin
Hüzünler çoğaltıyor sevgini sevdikçe çoğalıyorsun içimde
Görkemli şafaklar görünen saltanatındır şimdi gökte
Oysa benden bir yorumdur şu karanlık geceler
İşte veriyorum
Tan senin olsun
Sadece hayali kurulan yaşanmamış bir baharsın
Ayrılığınsa bir güz yaprağıdır dalından düşen
Büyüsü bozulmuş bir rüyasın şimdi adınla
Geçmişin özlemiyle buğulanırken gözlerim
İşte veriyorum
An senin olsun
Buruk kederler sunar hayat bize
Soğuk rüzgârlar gelir denizlerden
Ellerimi tutman gerek olanca sıcaklığında
Anlamını yitirmeden içimdeki sızın
İşte veriyorum
Can senin olsun
