Pişiyoruz Kendi Çömleğimizde

AHMET AYDIN Pişiyoruz Kendi Çömleğimizde

AHMET AYDIN
Pişiyoruz Kendi Çömleğimizde
 
Dağlar… Ah dağlar
Yârin boynuna yakışan yeşil inci
Söz seninle başlar ve kanar
Kucağında nice sevda yatar
Sana çıkar bütün yollar
 
Dağlar…
Ana sıcağı yâr kucağı
Firari ata ocağı
Seni ipe dizer tespih çekerim
Yücene ateş yakar aşkı çatarım
 
Dağlar…
Senden yârin saçlarına kokular var
Sana sığınır sevda firari mahkumlar
Sende huzur bulur karagözlü ceylanlar
Senin emrinle suya iner tavşanlar
 
Derler ki…
Dağ dumanından tanınır arslan yatağıdır
Yiğit sevdasından bilinir çatık kaştır
Her dem firari sevdalara kapı kanattır
 
Zulüm zindanları şahidimiz olsun
Dik durduk aşkın özgürlük divanında
Seherin sahipleri anlatsınlar bizi çocuklara
 
Kayayı delen -Ey incir ağacı
Sabrımı emzirmeye sütün var mı
Anlat bana hayata yolculuğun çığlığını
 
Anne karnıdır gecenin derinliği dölyatağı
Pırıl güldür çığlığı kız gamzesinde
Patlayacak üstümüze çocuk gülüşüyle
 
…Ve işte yine
Tezgâhtayız mekik elimizde güzeliz renklerle
Sazdayız türkü dilimizde söyleriz dillerle
Pişiyoruz kendi çömleğimizde isyanı şiirle
 
 

BIR YORUM YAZIN

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir