Kesintisiz Bahar Kesintisiz Aşk

AHMET AYDIN
Kesintisiz Bahar Kesintisiz Aşk
 
Koklarım diye körpe dalında
Alırsın diye gölgene, kanadına…
 
Ki ben kırklarla
Kırk baharda aradım
Baharın çiçekleri arasında
Eşini, benzerini bulamadım
Alınıp, satılan pazarlarda
 
Geçtiğim, gençliğim, serseriliğim
Baharat kokulu sokaklardan
Perdeler yarı açık, camlardan
Yarı süzülür sokağa kirli ışık
Sokak lambasına sığınırdık
Kaçarak yağmurdan, karanlıktan
 
Dantel ören
Kanaviçeye aşkı işleyen
Gül alıp, gülücük veren
Umutlu gelinlik kızlar
Umutsuz yol gözleyenler de var
 
Kaldırımlarda, eşiklerde
Çekirdek çıtlatan kadınlar
Süzülen, esrik gece mavisi
Aygın, baygın bakışlar
Ağzımda karanfil
Üstüm, başım tütün kokar
 
Ürkütmeden kuşları, çiçekleri
Girdim, kök saldım toprağınıza
Göğsümden uçurdum kelebekleri
Bugün yağmasın yağmur
Kanatları ıslanır uçamaz kuşlar
 
Aşka adanmış gözyaşı
Kesintisiz bahar, kesintisiz aşk
Yeşeriyor, boy veriyor görecek şafaklar
Sisler içinde, karanlıkta ortancalar
Umut defne yeşilinde
Umut aşkın renginde
 
Kalbine uğramamışsa bahar
Dal çiçek açmış ne yazar…
 
 

BIR YORUM YAZIN

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir