Asanatlar "şiirden sinemaya…" 
AHMET AYDIN
İsmihan’la Kalbimin Yolculuğuna
İsmihan
Zamanda muhaciriz
Kök salmışız, sevmişiz, fayda etmez
Diz dövmüşüz, ağlatılmış anamız
Dost elinden alır
Gül diye koklar
Dudağımızdan diken ayıklarız
Parçalanmış kanıyor kalbim dört parça
Ben hasreti tanırım hasret beni
Yıldızlardan ördüm taç başına
Sende katıl kalbimin yolculuğuna
İsmihan aşkınla
Bir can terkeder vedasız kıyısını
Bir can saklar acısını, ısırır
Kanatır dilini, dudağını, vermez sırrını
Gölge gibi geçiyorum kapını
Sersen önüme bakışını
Sen su ben aşkın yüzü
Bölünse ne olur nice kollara
Sevgili buluşuruz tende, dilde
Nasılsa zamanın bir kıyısında
Ya da sonsuzda
Bir aşk ki büyüyor göçebe kalbimde
Bir sızı var kanıyor, yerleşik içimde
Sormayın beni kapılara, kimselere
Her gün kayboluyorum meçhulde
Ağlama anne
Bir pınara yürüyorum aşkın
Ceylanlara, sevdalılara mahsus mekân
Vurmayın beni diyor bakışları şaşkın
Vurmayın beni gözlerime bakmadan
Gözleri rengi aşkın
Seninle ben İsmihan
Bu aşkın şairiyim
Gecenin yırtık yerinden firarım
Gökte yıldız, yerde çakıl şahidim
Yanarım, titrer kalbim
Dört ucu ateşten mendil
Tutarız, yanarız bu hayat bizim…
