Asanatlar "şiirden sinemaya" 
ZEYNEP SEYYAH AK
Ne Söylesem Sığınmasız Canıma
Solgun şehirler kasvetli an
Pencereler ay beklemekte
İklim yağmurlarıyla sevişiyor
Okyanus rüzgar sesiyle
Hem uzak hem kollarının arasında
İsterdim ki
Hicran ülkesinden seslen yalnızlıklarına şehrimin
İliştir derman rüzgârları geçerken fütursuz
Yokluğunun derbeder saatindeyim
Nereden bileceksin meçhullerimi
Payıma düşen sensizliklerim
Cansız sözlerin konuğu
Sonsuz boşluklarda kırılır sesim
Göğsümde raks ederken tüm cümlelerim hale gibi
Ne söylesem
Tesellisi sana benzer
Aşk lisanını öğretir bense illa adını söylerim
Yitikliğin köşesinde itaatte
Alaz bir ışığın gölgesinde çoğalırcasına
Ne söylesem
Sana yetişir
Menziline doğru sürgün mor şafaklardan
Tutsaklıktan dönerken zaman kurşun renklerle
Gözlerimden akarken karanlık usul usul haykırışsız
Ne söylesem sığınmasız canıma şimdi ben
Suskunluğum dağılır toz duman
Ne söylesem tesellisi sana benzer ne söylesem
