Güneşin Okları

CANER KUT
Güneşin Okları |ÖYKÜ|
 
… Ekranda yalancının gün ışıması gözleri alıyor; mavi-yeşil bir boşluk bırakıyor…
 
Kitabın şifresi çözülmeden sonucu gördüğümüzde anladık ki zaferden büyük bir yıkım doğacak; kitap bu yıkımın öncesinde kurtulacakları etrafında toplayacaktı.
 
Son kurtulanların bir yerde toplanacağı kitabın ince anlamlarının arasına sıkıştırılmıştı.
 
Küçük bir gönüllü grup kurulacaktı. Bunlar tanınmamış hatta çoğu dışlanmış insanlardı. Yazdıklarını saklarlar, söylediklerini kısık sesle birbirlerine anlatırlardı. Hayatları yıkımla geçmiş, buna karşın varlıklı ve fakat idealist kişilerdi. Çocuklarını kendileri eğitirler; her gece uykusuz kalır, okurlar, ibadet ederler, sabah çocuklarını öpüp koklayarak uyandırırlar ve yeni uyanmış gibi güne akarlardı.
 
…Savaş alanında geriye kalanları toplayanlar…
 
Güneşin okları en son onları vuracaktır.
 
 

BIR YORUM YAZIN

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir