Asanatlar "şiirden sinemaya"
SELAHATTİN YILDIZ
O Hep Ayakta
Ben çocukken
Bilmezdim hiç uyuduğunu
Ay bile uyurdu
O hep ayakta
Mevsimler kovalar birbirini
Kuşburnu uç verir doğan güneşle
Kelkit çayı coşkun akar
Toprak avuç avuç buğdaylanırdı
Alıçlar çiçeklenip
Koyunlar kuzulamakta
Tıkanırdı çeşme
O hep ayakta
Düğün olur
Yenge binerdi
Cenaze varmış
Yemek telaşı
Yas tutmaya vaktin mi vardı
Tohum yarmakta toprağı
Bahçe çapalanmakta
Çoban sürüyü getirir
O hep ayakta
Misafirle gelirdi yılda bir babam
Ayakkabı dolardı eşiğin önü
Ekinler sararır, çekilir tırpan
Islık sesleriyle biçilir tüm yaz
Bıldırcınlar uçup giderken
Yuvası kalırdı arka hevlekte
Yoruldu tırpan, acıktı bilek
Ardıç ağacının gölgesinde
Herkes otururdu
O hep ayakta
Yalnız bir adam
Sensizken babam
Dört oğlan
Bir kız
Yemekler yavan
Ocaksız evdeyiz
Çay şöyle dursun
Sensedim anne
Sen kabirdesin
Biz hep ayakta
