SELAHATTİN YILDIZ
Aynı Türküye Hasret
Yürüyorum dalgınlıkla
Taş yastıktan kalkıp uyandığım gecede
Toprağımın üzerine düşen
Adem’in balçığından nasibimi alıp
Yürüyorum kireç yutmuş kuyuların dibinde
Fokurduyor ruhumun coğrafyası
Ayaklarım kanıyor yürümekten
Tırnaklarımı batırıyorum toprağımın içine
Yarılıp da bir çiçek büyütüp
Rayihası sarsın her yanı diye
Hafakanları nar çiçeğine bastırıp
Gamzesine çiğ düşmüş hızmasıyla
Kanatlar kuşatıp gecenin ten rengine
Rüyasını kırıp hafakanların
Sıyrılıp çıkmak neşelerle
Ve çocuklar daha güzel bir dünyaya uyanıp
Yanılan yerden yanıp
Aldanılan yerden vurulmaya
Yüreğini bir ederek toplanıp meydanlara
Aynı türküyü çığırıp
Aynı düğünde aynı halayı tepe