SELAHATTİN YILDIZ
Güz Telaşı
Güz solgun ve yıprak
kuru dalda görülen
talan edilmiş yaz
kabarırmış göğsünden
Hasat alınmış toprak kışı çeker bağrına
küçücük başaklarda koparılır fırtına
sarı ikindinin terli vaktinde
yıpranmış heybeyi vurur sırtına
Yarım bir kitap gibi
eksik tutmak sineyi
uzun bir yaz yürüyüp
yıpratmak diz dirseği
Çeyiz sandığında koyu mor ilmek
halaycı başının mendiline denk
bir elma dikilir bayrak ucuna
övünür onu ilk vuran tüfenk
Güz meyvesidir insan
geç gelir kasabaya
geç anlar olduğunu
geç anlar solduğunu
Uçuşan kuşlar son bir selamla
telaşlı güzün ilk adımında
kazanlar kurulur yakılır ateş
gelinlerin kınalı parmak ucunda
Tütün kokan adamlar
destan sesleri dinler
gelir son giden yolcu
damdan gazeller tüter