Asanatlar "şiirden sinemaya…" 
SITKI CANEY
Kederin Kaderle Yarıştığı, "Suyun Gölgeye Karıştığı"
"elbette bu bir akademik/bilimsel şiir analizi yazısı değildir, sadece benim hissettiklerimdir'"
Suskunluğun söz ile barıştığı;
Eğer benim gibi bir şiir tiryakisi iseniz bütün zamanlarınız boyunca biriktirdiğiniz bütün suskunluğunuzu yanınıza alarak şiir dolu/su bu kitabın sayfalarında yeni bir yolculuğa çıkabilirsiniz.
kervanlara karışarak geldim çöllerin
teninden sona doğru, boynumdaki muskayla
geçtim usulca haramilerin kıyısından. ki,
herkes kendiyle mahşerken o uzak yollarda;
gökte gün ışırdı, yerde esrar muhacirleri…
mısralarıyla başlıyor kitaba da adını veren uzun soluklu "Suyun Gölgeye Karıştığı" şiir…
Şiir dolu/su bu kitabın şairinden, Okan Alay'dan ayrıca uzun uzun söz etmeye gerek yok çünkü yol boyunca şair size eşlik edecektir, yol boyunca kendisiyle gönlünüzce söyleşebilirsiniz. İlk sözcükten başlayarak bütün mısralarda sözcüklerin nasıl şiire dönüştüğünü, böylece yani şiirin o güçlü büyüsüyle, şairin kanayan yüreğiyle bütün zamanların bütün suskunluklarının kanayarak da olsa nasıl söz ile barıştığını görebilirsiniz.
yol; yazgımın yadigârı, mührü yılgın ömrümün.
nereye gitsem yalnızlık, hep lâl dudaklar. kimle
konuşsam suskunluğun sesi kanıyor dilinde. ve sonra
şavkı vuruyor yüzüme hüznün. ufukta akşam ağarken
diyor çünkü şair.
Sonra, Kürtçenin ben diyeyim en güzel sevda destanıyla siz deyin en güzel aşk masalıyla karşılaşabilirsiniz, hatta;
mem ağlar, kara bir güle döner zin, ve bir selâ okurdu
botan'da yedi müezzin.
mısralarını okurken gönlünüzce ağlayabilirsiniz.
çünkü;
su tükendi, kurudu göl, balçığa kaldık, artık ertelenmiş
bir aşkız, ertelenmiş bir aşk!..
diyor şair "Suyun Gölgeye Karıştığı" şiirinin sonunda…
Düş Gergefi'nde kalplere yağmurun bulaştığı;
Her ne kadar "su tükendi" dese de şair, şiir su gibi akmaya devam eder sayfalar boyunca;
aşkın esrarından yürürken gaibe doğru…
Artık her sözcük hatta her harf bütün yaralı kalplerden oraya düşmüş ayrı ayrı birer nakış gibidir kalplere yağmurun bulaştığı Düş Gergefi'nde.
sesimden rahvan ezgilerle düştü yağmurun
terli göğsüne şiir. kalbim ellerinde süheyla
bulut. ve gecenin duvağında yüzüne meftun duran
ipil leylaklar. ah suyun şavkı vurur ömrüne
der şair ve devam eder Düş Gergefi'nde yağmurun terli göğsüne kanayan kalplerden şiirler düşürmeye, acılara gömülen bütün sessizlikleri, bütün çığlıkları bütün hıçkırıkları bütün karanlıkları çıkarıp en derinlerden.
nereye dönsem; karanlık ve sessizlik…
derken bile…
Gam sularının Hüzün Mahzeni'nden taştığı,
Sonra büyük bir Hüzün Mahzeni'nde bulursunuz kendinizi, yani yaşadığınız dünyada, kendi hayatınızda bulursunuz kendinizi, gam sularının Hüzün Mahzeni'nden taştığı o şiirler boyunca… Şairle birlikte sorgularsınız hayatı dünyayı, var olmayı, ölümü, sevdayı ve şairle birlikte hissedersiniz her mısrada hayatın, bu dünyada olmanın büyük hüznünü, şairle birlikte söyleşirsiniz tanrıyla…
yüzümde kırık ayna hüznüyle geçtim
muradın bulanık sularından. şimdi
marazlıyım tutunduğum hayatın koynunda.
bak, nüksetti kalp sızım, gitsem, gitsem uzağına
anın. Tanrım, bilirsin halimi, ki bir rüyadan
arta kalan bu yadigâr vehmimi.
bilirsin beni…
dersiniz şairle birlikte ve hissedersiniz sizin de kalp sızınızın nüksettiğini… Artık siz de itiraf edersiniz şair gibi;
tarife uymuyor halim, yaşadığım
kendimi kemirdiğimdi, onca kıygın hatıralar,
yanılgılar. boğazımda düğümlenen kuşkularla
savruldum. kalbim başkalarının yasıyla
kilitliyken onca zaman. ah kadim bir hüzünle
yaşıyorum.
dersiniz…
Kederin kaderle yarıştığı;
Aslında şiir dolu/su bu kitabın bütün sayfalarında bütün mısralarında bütün sözcüklerinde hatta bütün harflerinde yüzyıllardır herkesin kendince hissettiği sevgi gibi nefret gibi evrensel bir duygu olan keder'in yine yüzyıllarca herkesin kendince yorumlamaya anlamaya çalıştığı kader'le yarıştığını söylesem "abartıyorsun ve su üstüne yazı yazıyorsun boşuna" diyenler çıkabilir ama yazının başında da dediğim gibi "elbette bu bir akademik/bilimsel şiir analizi yazısı değildir, sadece benim hissettiklerimdir'"
Evet, kalbi olan herkes gibi siz de hissedeceksiniz ki bu şiirler, kederin kaderle yarıştığı şiirler. Ömür Penceresi'nden bakarken;
sokaklara ay birikince.
hissedeceksiniz bunu.
Hicab ile Yadigâr
bir saklı vakitten…
aşktan yadigar
Kül ve Ömür ile
Mülteci olurken
gizemlerin sağnak yağdığı
bir iklimin dik çehresinde
hissedeceksiniz bunu.
Turuncu bir
Sabır ile
Ezgin Bir Şarkı söylerken
Çabakçur'da Kar
hissedeceksiniz bunu.
İşte bu benim
Hâl / im
gördüm kederi
hüznün kemiren yalnızlığını
Işık ve Gölge arasında
Akıp Giden
faniliğin burgacında
bir ateşe yanmak yerine
bak,
gülümsüyor
aşk!..
diyeceksiniz.
hissedeceksiniz bunu.
Velhasıl kelam… Bu şiirler;
suskunluğun söz ile barıştığı,
Düş Gergefi'nde kalplere yağmurun bulaştığı,
gam sularının Hüzün Mahzeni'nden taştığı,
kederin kaderle yarıştığı,
Suyun Gölgeye Karıştığı, şiirler…
________________________________________________
Bu yazı 8. Haziran 2014’de yazıldı, yaklaşık 2 yıl sonra şimdi ilk kez yayınlanıyor
