SÜNDÜS ARSLAN AKÇA
Kasırga Şöleni
bahar dalından çiçekli elbisem
''elbisesi yırtılasıca'' dedi bir kadın
neden sorusunda bir çocuk
salınıyor gün boyu
zaman yumağını ne de hızlı sarıyor
gökyüzünün saçlarından
yağmur vuruyor pencereme
şifa niyetine ellerim iki yana
iki kanat
nisan adına dua dokuyorum kuş kanadına
şimdi,
mısraların gizemine sığınma vakti
geçti hepsi, varım yokum hiçten
nasıl desem, nasıl denir bilmem ki
kurağın vurduğu toprak kadar bölündüm
yok mu şu aldanmışlığım
yüzümde patlıyor yine…
nasıl bahardı böyle soğuğu zemheriden kalma
yağmurun beşiğinde
duvarlar yalnızlık kokuyor yine
gelinciğin hüznü dokunuyor iyiden iyiye
gitmelerden eksilenim
yıkılmadım ayaktayım, diyesim yok artık
bilinmezlerin tokmağına değen parmaklarım
ürkek sesler peşinde
üç noktanın günahına girmeden hani
bir dolunay vaktidir beklenen
biraz dargın, biraz kırgın, çokça incinmişlik
birikti sözlerimde
gözlerimde kasırga şöleni
kader sağıyor ömrümden
umuda gem vurmuş zamana küsüm
kırıldıkça dalım
gölgelik eder badem ağaçları
toprak kokusuna
çiçekli elbiseler hatıra düşer
geçkinliğe inat
zambaklar boyumca yine
uzanır iki mezar arası
huzura susamış yüreğim
haydi,
iç kana kana toprağın sana düşen gözesinden