Koyu Gölgeler

SÜNDÜS ARSLAN AKÇA 
Koyu Gölgeler
 
 Gözlerimin neminden dertlerimi suladım
 Göverdi su aldıkça ıstıraplar boy verdi
 Toprağı hicranına karıştırıp buladım
 Sanırsın ki derinde, derinden gelip sızar
 Üzerimde kör gözler, koyu gölgeler gezer
 
 Giriftar olan gönül od'a düştü yeniden
 Yangınına su arar çaresizce perişan
 Döndükçe fitil yanar kızıl düşer aniden
 Sanki yüreğinde gam ayyaşı, rindi sezer
 Üzerimde kör gözler, koyu gölgeler gezer
 
 Bakışlar ağyar olmuş kayıp şehrin içinde
 Çöle dönen yürekler pejmürde gezer durur
 Mumun titrek alevi kol geziyor saçında
 Baktıkça aynalara ruhu bedeni üzer
 Üzerimde kör gözler, koyu gölgeler gezer
 
 Vakit geliyor gene gitmek zamanı şimdi
 Matem tutan garlarda bir tren gıcırtısı
 Cama yapışan elin deyin sahibi kimdi?
 Gözyaşları içinde karşıdan beni süzer
 Üzerimde kör gözler, koyu gölgeler gezer

 

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir