HAYRETTİN TAYLAN 
 Bin Yıllık Gül Kokusuyuz Şehrinaz
  Bin yıllık kardeşliğe…
 arınmış anlamların ummanında yüzen, güleç yüzyılın direnciyiz
 bölünmüş sevinçleri toparlayan aynı algının erinç çerçileriyiz
 özümüzü taşıyoruz öz’den, sözden, habil’den
 özlem çekiyoruz aynı atlasın en beyazında
 dirilişe çentik atıyoruz aynı şehrin ruhunda
 al bir bayrağın gölgesinde aynı uyanışın mavisiyindeyiz
 2…
 kendimize kirli denizlerimizi arıtan iyiliğin öncülleriyiz
 bebeksi gülüşlerimizin insanlık kentinden geliyoruz
 iyiden, güzellikten damlıyor bahtımızın erdemliği
 seviden,  sırdan surlanıyor yadımızın ademliği
 bu yüzden aşk bize umman, damlalar sır
 bu yüzden hilal bize atlas, kardeşlik nur
 bu yüzden elif bize alfabe, birlik kitap
 3…
 edim ağacının duru elmasıydık
 ısırdığımız elma sırrımızın geçmemiş kıssası
 ben’liğimizde gereksiz sözcük yok
 masum yaşayışların mazlum cümlesindeyiz
 aynı kitabın özetinde okunuyor özümüz
 aynı yolun yüreğinde koşuyor adımız
 4…
 yaşamak lezzetinin slaydında gözüktü bahtımız 
 zengin bir şölende oynandı yadımız
 tebessümün tuvalinde göründü adımız
 bin yıllık kardeşliğin atlasında eşitlendi rengimiz
 artık biz de yalan dünyanın görücüleriyiz
 allah’ın emri ile 
 kendimizi istemeye geldik
 veriniz bizi, bize
 Asanatlar "şiirden sinemaya"
Asanatlar "şiirden sinemaya" 

